అప్పుడు మరణం

సారంగ సాహిత్య పత్రికలో  నా కవిత  "అప్పుడు మరణం "

జీవించడం

నేను నా అనుభూతులూ, నా స్పందనలూ, నా అనుభవాలూ

ఆరాటాలు , పోరాటాలూ, ప్రేమలూ, ద్వేషాలూ, సుఖాలూ, దుఖాలూ సమస్త జ్ఞాపకాలూ !

ఇదేగా జీవితం…జీవించడం-

మరణం

మనకు తెలిసినవన్నీ పూర్తిగా ముగిసిపోవడం

శాశ్వతమని మనం తలపోసే వాటికి దూరంగా

రెప్పపాటులో  ఎక్కడికో తెలియని లోకాల్లోకి పయనం-

చేతనలో…..అచేతనలో

మరణమన్న  భయాన్ని ముక్కలు  చేస్తే

లోలోన….

అచేతన జారీ చేస్తున్న ఆజ్ఞలను

పక్కకి నెట్టేసి

బ్రతుకు భయం..చావు భయం

ఈ ఆరాటాలూ, పోరాటాలూ, సంఘర్షణలూ

అన్నీ మాయమయ్యి

అన్నీ శాశ్వతంగా కొనసాగాలనే ఆలోచన ఆపి వేసిన మనస్సు

ఖాళీ కుండలా

జీవించటం, మరణించటం ఒక్కటయినా  ఆ అనుభూతి

అద్బుతమయిన ఆ క్షణం

అజేయమయినది నా ఉనికి లోకి వచ్చిన ఆ క్షణం

అప్పుడు మరణం

ఒక అద్బుతమయిన ఘడియ !

ప్రాణంతో ఉండటమంత  శక్తివంతమయినది!!