పడమటి కోయిల పల్లవి...యండమూరి

ప్రముఖ రచయిత యండమూరి వీరేంద్ర నాథ్, షెల్లీ , కీట్స్, కొలరిద్జ్  లాంటి  ఆంగ్ల మహా కవుల కవితల్ని తెలుగు లోకి అనువదించి మనకందించిన కవితా సంకలనం ఈ  " పడమటి  కోయిల పల్లవి " . ఇందులో యండమూరి అనువదించినవే కాకుండా " తీయ తెనుగు అనుపల్లవి" పేరున కొన్ని ఔత్సాహిక రచయితలూ రాసిన కవితలు కూడా " ప్రేమ" ముఖ్యాంశంగా ఉన్నవి చివర్లో అందించారు. ముందు మాట లో యండమూరి " ఈ కవితల్ని కళ్ళతో చదవకండి, మనసుతో చదవండి. కొన్ని  వాక్యాలు మనల్ని నిలబెట్టేస్తాయి..  ఆ కవులు ఎంత మథనపడి , ఎంతచిన్న వాక్యాలలో ఎంత పెద్ద భావాల్ని పొదిగారో అర్థమవుతుంది. వీటిని ఒంటరిగా ఉన్నప్పుడే చదవండి"  అని అంటారు. చదువుతుంటే అన్నీ  అల మనసుకు హత్తుకు పోయేవే. మచ్చుకి అందులోనుంచి కొన్ని మీకోసం.

" హేమంతాగమనానికి క్షీర సాగర మద్యాన శ్రీ హరి చలికి వణుకుతుంటే - శ్రీ కుచంబులు అభయమిచ్చాయట
 ఇక్కడ..
పూల మకరందం నీ పెదాల నడిష్టించి ఆ పీయూష దారాల్ని దోచుక పోతున్నాయి."// రెండాకుల మధ్య చినుకు పుట్టినట్లు//పరుచుకునే పెదాలపై నీ పల్చటి చిరునవ్వు// ముద్దు వద్దనే అబద్దానికి ఓ ఆకాశాన// ఆపై జరిగేది నీ బిదియంతో నా ఆవేశం  సంఘర్షణ//( వద్దనకు ఈ ముద్దు)

నిజమయిన ప్రేమ రగులుకునే జ్వాలైతే
హృదయ స్పందనను తర్జుమా చేసి
మనోగతాన్ని ప్రతిఫలిమ్పజేసే అగ్నికీల తృష్ణ  (పునాది)

భవిష్యత్తుపై ఆశలు పెంచుకోవడమే ఆనందమైతే
జీవితం గతాన్ని పొగుడుతున్దేమి !
నా కంటే ముందు మేల్కొని నా తరువాత నిదురపోయే జ్ఞాపకం
నిత్యం నా ఆలోచనలతో ఆడుకుంటూనే వుంటుంది   (జ్ఞాపకమే ఆనందమా)

అద్బుతమయిన అందాలను చిందించే పర్వతపు అంచులలో
ఎర్రని జ్వాలలా.......
అమ్మ నుదుట మెరిసే కుంకుమ లా......
చెల్లి జడలోని గులాబి పువ్వులా
అలవోకగా విశ్రమిస్తుంది
సంధ్య    (సంధ్య)

రాటు తేలిన నీ కంటం // ప్రమాదం ఏమి లేదుగా అంటుంది// నెలని రెండు గా చీల్చటంలో అనుభవమున్న నేను //లేదు అని జవాబిస్తాను
రోజులు తమదైన పంథాలో దొర్లిపోతూ వుంటాయి//రోజులు కేవలం రోజులే // అవి దేనిని ఆశించవు//రుదిరాభిషేకంతో నిత్యం//పరిశుద్దమయ్యే వాహిక గుండా//
పవిత్రంగా పరుగెడుతూ గర్భ గుడి చేరాలని//..మనం చింపే దుప్పట్లు....చీరెలో// ఉయ్యాలలుగా మారాలని ,//వాటిలో తాము నివసిన్చాలనీ//ఉత్శాహించే నా సజీవాక్రుతుల్ని//నీరు కార్చేస్తూ మనం చెలరేగిపోతాం//రోజులు తమవైన పంథాలో దొర్లిపోతుంటాయి//అవి దేనిని ఆశిన్చావు// మనం మాత్రం మళ్ళీ//
నెలను రెండుగా చీల్చటం  కోసం// ఆవేశం తో ఉద్యమిస్తూ ఉంటాం  ( సేఫ్ పీరియడ్)

అతనిని లొంగ దీసుకోవదమేలాగో// ఆమె నేర్చేసుకుంది// అసంకల్పితంగానైన అసంగాతంగానైన // జీవితాంతమూ ఆమె దగ్గర ఏడుస్తూ అతను// (ఈవ్)

హృదయాన్ని  రాగ రంజితం చేసే స్వరాలాపన మరణించినా//జ్ఞాపకాల్లో అది కంపిస్తూనే వుంటుంది.//మొగలి పూలు వడలిపోయినా//
గుండెల నిండుగా ఆ సౌరభాలను పీల్చుకున్న// అనుభూతి నిత్యం ఓ పారిజాత పుష్పమై వికసిస్తూనే వుంటుంది//
మరణించిన గులాబీ పూల రేకులు కూడా//ప్రేమికుల పానువులుగా అమరుకున్తున్నాయి// నీవు నశించినా నీ ఆలోచనలు
నా ప్రేమకు పీటాన్ని వేసి కూర్చో బెడుతున్నాయి//  (అజరామరం)

 ప్రేమంటే హృదయాన్ని పారేసుకోవటం కాదు
నువ్వు లేనప్పుడు  నవ్వుని
నువ్వున్నప్పుడు కాలాన్నీ
పారేసుకోవటం   ( అంటే కదా మరి)

ఒక తల్లి చెంపమీద
జీవనదిలా ప్రవహించే కన్నీటిని
గాలి తెమ్మెర సుతారంగా స్పర్శించి అన్నది
ఎందుకమ్మా ఈ దుక్కం
పదేళ్ళ కరటం ఊపిరి పోసుకున్న కొడుకు కోసమేగా
అతనికేం స్వర్గంలో రారాజులా ఉన్నదే అని
అప్పుడా కన్నీరంది
" ఓ పిచ్చి తెమ్మెర! ఈమె
దుక్కం పదేళ్ళ క్రితం ఊపిరి పోసుకున్న కొడుకు గురించి కాదు,
అదే సమయాన పుట్టిన ఒక తల్లి గురిచి అని  

అందరి మధ్యా వున్నప్పుడు
అకస్మాత్తుగా నువ్వు గుర్తొచ్చినప్పుడు
మరీ మరీ గుర్తొచ్చినప్పుడు
గుర్తొచ్చి దిగులేసినప్పుడు
ఆ దిగులుకి కారణం
వాళ్లకి చెప్పటం కోసం
వెతుక్కోవటం ఎంత కష్టం  (నీ కేం తెలుసు)